Onmacht waar macht en controle leidend is


Een belachelijk gevecht met jezelf, waarbij de onmacht zich uit in absolute waanzin. Dat is een depressie.

Mijn depressie heeft aan de ene kant alles kapot gemaakt. Elke vorm vertrouwen is verdwenen. Vertrouwen in jezelf, vertrouwen in je omgeving en het vertrouwen op het leven. De andere kant is dat ik werd gedwongen, maandenlang mezelf minutieus te analyseren, met alle automatische gedachtes en patronen. Niets is zo dwingend als een depressie.

Voor mij is deze periode het zwaarste gevecht van mijn leven. Het staat zo verschrikkelijk ver af van wie ik was en wilde zijn. Niet alleen voor mij is deze periode zwaar, maar ook zeker voor de mensen die heel dicht bij mij staan en die van mij houden. Als een woord een depressie zou moeten omschrijven voor mij en mijn omgeving is dat MACHTELOOS. Je hebt geen enkele grip meer op wat je denkt, wat reëel is en wat niet. Dat is ook het probleem met het proces van herstel. Je hebt juist grip op je gedachtes nodig om inzicht te krijgen en verandering in te zetten. Het instabiele maakt dat je het vaak als nog verliest van een depressie.

Ik wil niets liever dan beter worden, mijzelf weer goed voelen en vertrouwen hebben in de toekomst. Ik kan wel iets willen, echter is tijdens een depressie jouw wil elk moment van de dag volledig in strijd met jouw gedachten. Dit lijkt niet te stoppen en het sloopt je, totdat je niets liever wil dan dat het stopt.

Ik heb mezelf vaak afgevraagd of ik het niet liet gebeuren, of ik niet gewoon de knop om moest zetten. Doorgaan! Maar dat ging mij niet meer lukken. Het was te ver, onomkeerbaar. De wereld waar onmacht overheerst wachtte op mij en dat in een maatschappij waarin macht en controle leidend is...

Ik kon mijn rol als WonderWoman wel vergeten. De grond onder mijn voeten zakte steeds verder weg. Meer en meer situaties waren er dat ik mijzelf niet de baas meer kon. Ik die altijd overeind bleef, onoverwinnelijk en alles aankon. Misschien is dat ook een onderdeel van mijn huidige probleem. Mijn geprezen kwaliteiten om sterk te zijn, kritisch te zijn, beslissingen nemen wanneer anderen dat verzuimden. Er komen steeds meer signalen dat dit niet meer houdbaar is en ik het ook niet meer waar kan maken. Je jezelf elke dag opnieuw teleurstelt omdat je niet meer het beste kan zijn, waar alleen het beste goed genoeg is.

Uiteindelijk weet ik natuurlijk ook dat het anders moet, maar ik weet niet hoe. Het zijn vaardigheden die ik niet heb ontwikkeld en dat is een weer een klote onderdeel als je toch al niet blinkt van zelfvertrouwen. Het is de onmacht van deze driehoek, die het zo moeilijk maakt om vooruit te gaan en zelfvertrouwen op kan bouwen is die essentieel is.

"Een depressie hebben is zwaar en ongekend eenzaam, omdat anderen jou niet begrijpen, en jij andere niet meer begrijpt."

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Doe even normaal

In mijn loopbaan als depressief onmens heb ik verschillende afslagen genomen. Zo ben ik op advies van naastenliefde op bezoek geweest bij een dame die gespecialiseerd is in numerologie. Het was een schattig theehuisje die ongetwijfeld ook grote aantrekkingskracht zou hebben gehad op Hans en Grietje. Tot mijn verbazing was er best veel herkenning in het verhaal dat zij schetste. Mijn Lotsgetal was 5 en ik moest vooral ervaren, geen verbindingen aangaan en de onbegrensde vrijheid voelen. Voordat ik daar in kan leven heb ik nog een aardige weg te gaan, maar het klinkt allemaal wel geestverruimend. Ik besluit om mij eens verder in te lezen in de spirituele wereld, want dat is wij vrije geesten behoren te doen. Twee boeken later, ben ik het spoor kwijt. Ik zou een levensmissie hebben en gidsen zouden mij daarin kunnen leiden, als ik mijn Chakra's openstel... Ik was al verdwaald, maar nu leek het of ik de weg nooit gekend heb. Ik houd dit inzicht voor de zekerheid aan tegen de minder
Meer lezen

Vacature: Wonderwoman

Afbeelding
Sinds afgelopen zomer heb ik mijn baan als WonderWoman op moeten zeggen. Op de meest ongenuanceerde manier denkbaar werd mij duidelijk gemaakt dat dit niet langer vol te houden was. Bijzonder aan de rol van WonderWoman is dat je niet briljant moet zijn op 1 front, maar op minimaal 4 pijlers.  Zo moest ik uitblinken als Manager van Sales, als moeder van 2, als partner en binnen dat speelveld was het voor mij essentieel om vooral onafhankelijk te blijven. Maand naar maand, namen mijn superpowers af.  Zowel mijn geest als mijn lichaam waren er wel klaar mee.  Ik was iemand met een tomeloze inzet en ambitie die niet anders wist dan dat de wereld maakbaar was. Alles was mogelijk als je er maar iets voor over had en hard wilde werken.  In de maakbare wereld boetseerde ik mijn eigen standbeeld. Langzaam maar zeker ontwikkelde ik mijn eigen beeld van WonderWoman. Als manager was ik zeer geslaagd en daar werkte ik hard voor en met veel plezier. Als partner, was ik niet van nature
Meer lezen

Mentale medicatie

Een miljoen Nederlanders slikken antidepressiva.  Het protocol is: ‘Pillen en praten’. Vooral geen belangrijke veranderingen tijdens een depressieve periode, want de persoon is ziek en heeft een gekleurde werkelijkheid. Naast de een diagnose die je ontmenselijkt en aan een muur  spijkert, word je ook per direct wilsonbekwaam. Wanneer je aan de andere kant van de tafel zit als deskundige hoef je niet zo naar de situatie te kijken: hoe komt het dat je zo hard tegen de muur aan bent gelopen? wat heeft er voor gezorgd dat je vastliep?  Het dogma chemische onbalans, kan iemand tot een levenslange patiënt worden gemaakt. Het dogma is aan de andere kan ook prettig, omdat het alle verantwoordelijkheid bij je zelf kan weghouden. Echter word je daar niet beter van weet ik inmiddels.  Na een kort gesprek werden de kalmeringsmiddelen en antidepressiva geserveerd. Het eerst schot was hopeloos mis, het ging alleen maar slechter. Wees gerust want er bestaat een zeer uitgebreid assortimen
Meer lezen