#HoeDan



Toen ik wegzonk in mijn depressie, stonden heel veel mensen op alsof ze jaren psychologie hebben gestudeerd. Het blijft een bijzonder fenomeen hoe flexibel we kunnen zijn in plotselinge deskundigheid. Ik wil jullie deelgenoot maken van mijn grootste frustratie. 

"Het gemak van de geadviseerde taak"

Eerst een paar voorbeelden voor de beeldvorming:
  • Je moet je eroverheen zetten
  • Je moet het accepteren
  • Je moet het verdragen
  • Je schouders eronder zetten
  • Ermee dealen
  • Je moet gewoon DOEN
  • Je moet het niet zo negatief zien
Ik kan nog een tijdje doorgaan, maar ik denk dat je het snapt. 
In mijn succesvolle tijd, had ik geen enkel probleem met deze uitspraken, maar ik kan mij niet herinneren of ik het ook daadwerkelijk in de praktijk kon brengen. De afgelopen maanden begreep ik er absoluut helemaal niets meer van. 

 Het gemak en de veelvuldigheid waarmee men dit soort uitspraken over mij heen stortte, gaf mij het gevoel dat het kinderlijk eenvoudig moest zijn. Enkele basiscompetenties en waarschijnlijk de les van de kleuterklas die ik heb gemist. 

Hoe doe je dat... je ergens overheen zetten? Hoe gaat dat in de praktijk? Wat doe je dan, wat denk je dan? Hoe weet je of je je ook daadwerkelijk ergens overheen hebt gezet?
Een simpele taak leverde voor mij 40 vragen op, waar ik om honderdduizend redenen de antwoorden niet op had, maar die ik zo graag wilde hebben. 

Wat mij achtervolgt en blijft achtervolgen is de grote A... Zonder Acceptatie is er geen herstel mogelijk was een van de veel gehoorde waarschuwingen die ik kreeg. Het klinkt het ongetwijfeld belachelijk, maar daardoor niet minder waar. Ik weet niet meer hoe dat moet. Hoe accepteer je iets? Hoe accepteer je iets dat je bijna letterlijk verwoest heeft? Ik wist en weet het antwoord op beide vragen niet. Ben ik nu gedoemd te verrotten of is dat mijn redding? Er tegen blijven vechten (bijzonder dat ik dat dan weer wel begrijp ;-)) en zo afstand creëren tussen mij en het grote zwarte monster. 

De antwoorden zal ik niet op korte termijn krijgen ben ik bang, voor wie wel een korte praktische invulling kan geven voor dit door kreten. Ik houd mij aanbevolen. 

Ik denk dat deze "simpele adviserende opdrachten" werken zolang alles voor je werkt. Het gemak van deze woorden, die niets anders zijn dan goed bedoelde adviezen van lieve mensen die het wat lichter voor je willen maken. 
Voor mij is het keer op keer een onderstreping van dat wat schijnbaar zo simpel is en ik dat niet kan. Alle keren dat ik op elke toonhoogte, toonsoort en dynamisch in decibellen vol frustratie riep: MAAR HOE DAN?

Het goede nieuws is dat ik tegenwoordig blij ben met al die mensen die veel te veel uitleg geven, waar dit ooit mijn allergie was. Mijn processoren werken nog niet op volle kracht. Wat er nu met al die vrijgekomen ruimte gebeurt of misschien nog moet gebeuren is mijn nog niet door hogere krachten ingegeven. 

Geduldig als ik ben probeer ik het te verdragen, het toe te laten, het er laten zijn. Zit ik op mijn matje voor de Zen-meditatie en breng het matra ten gehore "Het is er altijd beide, het gaat om perceptie". Geduld kan niet bestaan zonder ongeduld. Verdrietig kan niet bestaan zonder blij. Alles is er en alles mag, zonder uitleg en oordeel.  



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Doe even normaal

In mijn loopbaan als depressief onmens heb ik verschillende afslagen genomen. Zo ben ik op advies van naastenliefde op bezoek geweest bij een dame die gespecialiseerd is in numerologie. Het was een schattig theehuisje die ongetwijfeld ook grote aantrekkingskracht zou hebben gehad op Hans en Grietje. Tot mijn verbazing was er best veel herkenning in het verhaal dat zij schetste. Mijn Lotsgetal was 5 en ik moest vooral ervaren, geen verbindingen aangaan en de onbegrensde vrijheid voelen. Voordat ik daar in kan leven heb ik nog een aardige weg te gaan, maar het klinkt allemaal wel geestverruimend. Ik besluit om mij eens verder in te lezen in de spirituele wereld, want dat is wij vrije geesten behoren te doen. Twee boeken later, ben ik het spoor kwijt. Ik zou een levensmissie hebben en gidsen zouden mij daarin kunnen leiden, als ik mijn Chakra's openstel... Ik was al verdwaald, maar nu leek het of ik de weg nooit gekend heb. Ik houd dit inzicht voor de zekerheid aan tegen de minder
Meer lezen

Vacature: Wonderwoman

Afbeelding
Sinds afgelopen zomer heb ik mijn baan als WonderWoman op moeten zeggen. Op de meest ongenuanceerde manier denkbaar werd mij duidelijk gemaakt dat dit niet langer vol te houden was. Bijzonder aan de rol van WonderWoman is dat je niet briljant moet zijn op 1 front, maar op minimaal 4 pijlers.  Zo moest ik uitblinken als Manager van Sales, als moeder van 2, als partner en binnen dat speelveld was het voor mij essentieel om vooral onafhankelijk te blijven. Maand naar maand, namen mijn superpowers af.  Zowel mijn geest als mijn lichaam waren er wel klaar mee.  Ik was iemand met een tomeloze inzet en ambitie die niet anders wist dan dat de wereld maakbaar was. Alles was mogelijk als je er maar iets voor over had en hard wilde werken.  In de maakbare wereld boetseerde ik mijn eigen standbeeld. Langzaam maar zeker ontwikkelde ik mijn eigen beeld van WonderWoman. Als manager was ik zeer geslaagd en daar werkte ik hard voor en met veel plezier. Als partner, was ik niet van nature
Meer lezen

Mentale medicatie

Een miljoen Nederlanders slikken antidepressiva.  Het protocol is: ‘Pillen en praten’. Vooral geen belangrijke veranderingen tijdens een depressieve periode, want de persoon is ziek en heeft een gekleurde werkelijkheid. Naast de een diagnose die je ontmenselijkt en aan een muur  spijkert, word je ook per direct wilsonbekwaam. Wanneer je aan de andere kant van de tafel zit als deskundige hoef je niet zo naar de situatie te kijken: hoe komt het dat je zo hard tegen de muur aan bent gelopen? wat heeft er voor gezorgd dat je vastliep?  Het dogma chemische onbalans, kan iemand tot een levenslange patiënt worden gemaakt. Het dogma is aan de andere kan ook prettig, omdat het alle verantwoordelijkheid bij je zelf kan weghouden. Echter word je daar niet beter van weet ik inmiddels.  Na een kort gesprek werden de kalmeringsmiddelen en antidepressiva geserveerd. Het eerst schot was hopeloos mis, het ging alleen maar slechter. Wees gerust want er bestaat een zeer uitgebreid assortimen
Meer lezen